აზრზე ვერ მოვედი ისეთი სისწრაფით ამესვეტა ახალგაზრდა ყმაწვილი სუნთქვისშემკვრელად სიმპატიური გამიღიმა და გამეცნო:
-მე ნიკა ვარ.. თევდორაძე ასე ვთქვათ შენი "დამხმარე'
-სასიამოვნოა მე ნინო ვარ სოსელია
-კარგი ნინო წამობრძანდით გაგიყვანნთ სახლში იქნებ ყავაზეც დამპატიჟოთ და საქმის არსი ამიხსნათ- ეშმაკურად შემომცინა პასუხს არც დალოდებია ისე გამიღო მანქანის კარი, მეც უსიტყვოდ ჩავჯექი გზაში მხოლოდ მისამართი გამომკითხა და მისი სახის ნაკვთებბის შესწავლას შევუდექი. ალბათ 27 წლის იქნებოდა თვალები ეშმაკურად უელავდა შეუმჩნევლად აპარებდა ჩემსკენ თავს და ტუჩის კუთხეში კვლაავაც ეღიმებოდა. სახლში მივედით ნიკას ქურთუკი ჩამოვართვი და კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ამჯერად მე ჩამეღიმა კმაყოფილს ის კი ჩემს ბინას აკვირდებოდა... ნიკა უცებ გაშინაურდა ოთახებში შეიხედა და ბოლოს სამზარეულში მოკლათდა მე ყავა გავუმზადე და მის წინ მოვკალათდი.
-მშვენიერი ბინა გქონია- მე ლევანის ნათეავი ვარ და მთხოვა რომ ყველანაირად დაგხმარებოდი ბათუმში ხვალ დილით ბათუმში მივდივართ შეგიძლია შენი მანქანა აქ დატოვო იქ არ დაგვჭირდება მე რასაც შევძლებ ყველანაირად დაგეხმარები....
-როგორც ვხედავ მშვენივრად ყოფილხარ გარკვეული საქმის არსში.. მან საპასუხოდ კვლავ ეშმაკური მზერა მომავლო და ღრმად ამოისუნთქა და წამოდგა
-დიახ დიახ და არამარტო ამ საკითხში ვარ კარგად ინფორმირებული ახლა მე დაგტოვებთ ხვალ კი მზად დამხვდი დილის რვაზე გამოგივლი აბა შეხვედრამდე- იქვე ჩამოკიდებულ მოსასხამს ხელი დასტაცა და სასწრაფოდ წავიდა. მისი წასვლიდან ხუთ წუთში დავიწყე ბარგის ჩალაგება ფიქრის და ანალიზის საშუალებას არ ვაძლევდი ჩემ თავს ნახევარი საათის შემდეგ მესიჯი მომივიდა რადგან უცხო ნომერი დაფიქსირდა არ გამიხსნია წყალი გადავივლე და დავიძინე. დილით კვლავ მესიჯმა გამაღვიძა გავხსენი და ....