ვზივარ სახლში მოწყენილი, ვსვამ ყავას და ვკითხულობ წიგნს. სხვა რა უნდა გავაკეთო გარეთ წვიმს. ვიხედები ფანჯარაში და ვხვდები წვიმას გადაუღია.
- მმმმ.. შოკოლადი მინდა - ვფიქრობ ჩემთვის და მაღააზიაში წასასვლელად ვემზადები.
ესეიგი მე ვარ ელიზაბედი მეგობრებისთვის ელი. 23 წლის. ვცხოვრობ მარტო.ვარ შავგვრემანი. მუქი ყავისფერი თვალები და წაბლისფერი თმა.
უკვე ჩავედი და ვიყიდე სამი ალლპენ გოლდი. მივედი სალაროსთან და ვიღაცას შევასკდი. უნდა მეყვირა თვალები სად გაქვსო რომ ცისფერ თვაებს შევეჩეხე და გავიფიქრე ამას კი არა შენ სად გაქვს თვალები ელი. ღმერთო რა სიმპატიურია.
მოკლედ გადავიხადე და ავედი სახლში. მაღაზია ჩემი კორპუსის პირველ სართლზეა. " საროჩკა" ჩავიცვი რომელიც უკანალს ძლივს მიფარავდა და შარვლის ჩაცმა დამეზარა ასე რომ თბილი წინდებით ამოვიცვი და დავიწყე ძვირფასი შოკოლადის ჭამა დავიწყე. სრულ განცხრომაში ვიყავი როდესაც კარზე ზარია. გავბრაზდი.
-საყვარელი შოკოლადის ჭამასაც არ დაგაცდიან!
კარები სულ წუწუნით გავაღე და ისევის ცისფერი თვალები, და ქერა თმა. ხელში შოკოლადი უჩირავს.
- გამარჯობა. მე თქვენი ახალი მეზობელი ვარ, სანდრო.
- სასიამოვნოოაა. მე ელიზაბედი მაგრამ მეგობრები ელის მეძახიან( თან გავიფიქრე : ნეტა სულ შენნაირი სიმპო მეზობლები მყავდეს.)
- ეს შოკოლადი თქვენ ვიფიქრე ჩემს მეზობლებს გავიცნობ- თქო.
- ამმმ... შემოდი.
- კარგი. და ჩემი სხეული აათვალიერა და ტუჩები გაილოკა.
- ყავა თუ ჩაი?
-ყავა,- თქვა და თან სამზარეულოში გამომყვა.
- ყავას ვამზადებდი როდესაც მან წელზე ხელები შემომხვია.
მეც შევტრიალდი და ერთმანეთთან ისე ახლოს ვიყავით სულ ოდნავ რომ გავნძრეულიყავი მის თუჩებს შევეხებოდი.
თუმცა ეს არც დამჭირვებია, იგი დაეწაფა ჩემს ბაგეებს და თან სამზარეუოს მაგიდაზე ემომსვა.
მინდიხარ, მითხრა ვნებიანათ კოცნა განაგრძო.
- იცი... მე ... არ...
- ჩუუუუ, ისეთს არაფერს ვიზამთშენ რო არ გინდოდეს. მხოლოდ კოცნით შემოვიფარგლებით.
- ცოტა დავმშვიდდი. მან კოცნა განაგრძო. ეს პირველი კოცნა იყო. მომეწონდა და ავყევი. მან ტანზე დამიწყო ფერება თუმცა ზედმეტი არაფერი. ღამეც ჩემთან დარჩა და ჩემტან დაიძინა, ასე რომ ღამე თბილად მეძინა, თუმცა მან პირობა დადო და შეასრულა. მხოლოდ კოცნითშემოიფარგლა.


ვიცი პატარაა მაგრამ ეს საცდელი თავებია. იმედია მოგეწონებათ.