დილით ანამ გამაღვიძა მთხოვა რომ მაღაზიებში წავყოლოდი. მეც წამოვიზლაზნე, აბაზანაში შევედი მოვწესრიგდი. სანამ სახში ყიყავით შორტი და ერთი უბრალო ზედა გადავიცვი და დაბლა ჩავედი სადაც ანა და თავის ტელეფონი დამხვდნენ, რაც აქ ჩამოვედით ეს გოგო ვის წერს ნეტა რა.
ანას წინ დავჯექი მარა შენც არ მომიკვდე არც შემოუხედია.
-ჰეიი ანაა ცოცხალი ხარ?
-ჰა? სადა? როდის? ვინა?_ამაზე კარგად გამეცინა.
-რა გაცინებს სულელო?
-აჰაჰაჰაჰააჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაააჰჰჰაა ვაიმეეე ცუდათ ვარრ_ვეღარ ვჩერდებოდი .
-ოო მოიცა რა. როდის გავიდეთ მაღაზიებში?_ოჰო ქალბატონმა ყურადღება სხვა თემაზე გადამიტანა.
-რავი შევჭამ და წავიდეთ._მერე ლელოს გაკეთებული სალათი ვჭამეთ მოვემზადეთ და გავედით.როგრც კი გავედით ანას თვალები გაუბრწყინდა მეც იქით ხვიხედე და გიო, საბა, ნიკა და დათა მათკენ წავედით.
-როგრ ხართ_დაიწყო ნიკამ
-მე კარგად_გავუღიმე
-მე არრაჩვეულებრივად_გიე უთხრა ნიკას რო გიოსთვის თვალი არ მოუშორებია.
-საით მიდიხართ გოგოებო?_ღიმილით გვკითხა საბამ.
-მაღაზიებსი გვინა წასვლა მერე სკოლის ამბებზე_გამუღიმე
-გინდა გაგიყვანოთ?
-რავი არ შეგაწუხებთ_მორიდებულად გამუღიმე.
-კაი ტო რა შემაწუხებთ ღადაობთ?_გამიღიმა.
-კაი მაშინ წავიდეთ ხო?_ანას გადავხედე რომელიც ისევ გიოს მიშტერებოდა._ანა წავედით_ანამ გამომხედა და გამომყვა გზასი გიოს ხმა_ეე მოიცა დამელოდეთ. ბოლოს გიოს მანქანით წავედით, წინ გიო და ანა იჯდნენ. უკან მე და საბა.ოხხ ანა ვითომ ვერფერს ვერ ვხვდები რა. მაღაზიები დავლაშქრეთ მერე აიტეხეს გვშიაო, კაფეში წავედით, ბიჭებმა პიცა შეუკვეთეს მანამდე ვლაპარაკობდით:
-ლიზა_გამიღიმა საბამ.
-ხო.
-მომიყევი რამე შეზე თითქმის არაფერი ვიცი იმის გარდა რო ლიზა გქვია და 15 წლის ხარ_საყვარლად გამიღიმა.
-რავი რა მოგიყვე აბა? მე ვარ ლიზა ახვლედიანი, ეხლა ცამოვედი ოთხი წლის წინ წავედი დედა რომ დამეღუპა და ასე_ნაღვლიანად ავხედე.
-უი ბოდიში არ ვიცოდი.
-არაუშავს. აუ რომლი საათია? სკოლაში არ წავიდეთ ჩცარიცხვის ამბებზე?_თემა გადავიტანე.
-უი ხო წაამო გავედითმივედით._სკოლასთან მალე მივედით ჩემს ძველ სკოლაში მივედით სადაც ოთხი წლის წინ ვსწავლობდი, რაღა სხვაგან მივსულიყავი. მივედით და შენობაში რო შევედით ყველა მე დანაშტერდა მერე საბამ ანამ და გიომ მე შემომხედეს გზა განვარგძეთ და დირექტორის კაინეტში შევედით. ყველაფერი მოვაგვარეთ შეგვეძლო ხვალიდან გვევლო სკოლაში. მერე ბიჭებმა სახში მოგვიყვანეს, სახში რომ მივედით არც თუ ისე გვიანი ყიო ამიტომ მამაცემს დავურეკე ორი დღეა აქ ვარ და არც იცის როგრ ჩავედი ან ჩავედი თუ არა. დავურეკე მოვიკითხე აქაური რაღაცეები მოვუყევი. მერე დაბლა ჩავედი მე ანამ და ლელომ ფილმს ვუყურეთ ფილმი რო დამთავრდა მაშინ მივხვდი რო არ მიყურებია ვფიქრობდი რა იქნებოდა მომავალში!! მეც კაი დებილი ვარ რა რა უნდა იყოს....
მერე შევამჩნიე რომ ლელოს ჩაეძინა, შევავიძე და თავის ოთახში წავიდა ანაც წავიდა თავის ოთახში ავიდა. მეც დამეზაარა მარტო ყოფნა. აბაზანაში შევედი მალე გამოვედი საღამურები ჩავიცვი და ცივ ლოგინში შევწექი... ხვალ სკოლაში მივდიოდით ძალიან მიხაროდა... მინდოდა რომ ამ დღეებში დედაჩემის სასაფლაოზე წავსულიყავი მარტო.. ელენე ელენე დადიანი ერქვა დედაჩემს.. მას ძალიან ვგავარ მისავით მაღალი ვარ მუქი ფერის გრძელი სწორი თმა მაქ და ვარდისფერი ტუჩები.. თვალებით კი მამას ვგავარ ჭაობისფერი თვალები მაქ.......
დილით ავდექით მოვწესრიგდი, დაბლა ცავედით და მე ანამ და ლელომ ყავა დავლიეთ ვჭამეთ და სკოლის გზას გავუდექით გზაში გიო და საბა შეგხვდნენნ........
________________________________
ესეც მეორე თავი <3 ძალიან გამეხარდა რომ მოგეწონათ... ველი შეფასებას და კრიტიკას <3 ბოდიში შეცდომებისთვის :* ხვალ დავდებ შემდეგს:* ვიცი რო პატარა თავია :( ბოდიშიი:*