მთელი საღამო ვსვავდით და ვცეკვავდით სასინლად გავითიშე, არასდროს მომსვლია ასე არ ვიცი რა დამამართა, არად ის დოზა დავლიე რასაც ადრე ვსვავდი, თუმცა რა ვიცი... რაც ბოლოს მახსოვს იმას დავწერ დათოსთან ერთად მივდიოდი მანქანით მთელი მგზავრობა მეძინა აქა-იქ მეღვიძებოდა მერე სადღაც მივედით ჩემი სახლი არ იყო არც დათოსი, მახსოვს როგორ მაკოცა მერე აღარაფერი... საერთოდ არაფერი...
დილით საშინელმა თავისტკივილმა გამაღვიძა და გვერდით გადმოვბრუნდი და მაშინვე წივილი მოვრთე, ჰო მიხვდით სწორედაც რომ დავითი იწვა ჩემს გვერდით წელს ზემოთ შიშველი ჯერ რაც მე დავინახე, ჩემს წივილზე შეესინდა და ფეხზე წამოხტა
-რა გაკივლებს?.- თავზე მოიჭირა ხელები და საზიზღრად დაიმანჭა
-რა რა მაკვლებს სად ვარ აქ რა მინდა? ან ერთად როტო ვწევართ?
-ოო.- ხელი მობეზრებულმა ააქნია და ისევ დაწვა
-დათო თუ ის მოხდა რასაც მე ვფიქრობ თავს მოვიკლავ არა ჯერ შენ მოგკლავ.- ფეხზე წამოვხტი და ვუყვიროდი, მაგრამ იმას კი ვერ მივხვდი შიშველი რო ვიდექი, ის კი მიყურებდა და იცინოდა
-რაა?.- ნე-ნელა დავიხედე დაბლა და ისევ ლოგინში შევხტი
-გაეთრიე დათო, დროზე.- ცრმელიანი თვალებით ვუყვირე და თავი ბალიშშიო ჩავრგე
-არც მე მახსოვს
-წადი
-სად წავიდე?
-უნდა ჩავიცვა გადი
-ნუ მაცინებ რა, მთელი რამე ასე იყავი ჩემს წინ ახლა წამომიხტი და მიყვიროდი სულ მთლად შიშველი და ჩაცმა გცხვენია?
-გთხოვ.- ეს ვუთხარი და ხმამაღლა ავბღრიალდი
-აუ არ იტირო რა, მართლა არაფერი მახსოვს.- მოვიდა და თავზე დამიწყო კოცნა, მე მაინც ვსლუკუნებდი
-ჩემი თავი მეზიზღება!.- ჩასისხლიანებული თვალებით ავხედე და მის სეწუხებულ სახეს რო წავაწყდი უფრო მომინდა ტირილი, როგორც იქნა მომაშორა ბალიშს და მომეხვია, აარაფერს არ მეუბნეოდა ვიცოდი რო საშინლად წუხდა მეგობრობიდან ეგრევე საწოლში თან ისე რო არცერთი გონზე არ ვიყავით, ისიც იმავეს ფიქრობდა და განიცდიდა რასაც მე
-მაპატიე რა
-...
-მეტყვი რამეს?
- არაუშავს რაც მოხდა იმას ვეღარ გამოცვლი
-მეგობრები ხო ისევ ვიქნებით.- ბოლოს აღარ მინდოდა ასე ყოფილიყო და ვეცადე გავხალისებულიყავი და ძველი კატო გავმხდარიყავი
- 3 კვირაში გეტყვი მაგის პასუხს.
-მაინც ღადაობის ხასიათზე ხარ
-ვეღარაფერს ვუშველი
-ხო მაგრამ, ამ სიცილს და ღადაობას მირჩევნია რამე ჩამარტყა თავში, ცხოვრება დაგინგრიე
-არაუშავს მეგობრაი ხარ.- ვცდილობდი აღარ მეფიქრა
-მიყვირე მირტყი რამე მასე ნუ იქცევი
-არაუშავს მეთქი, არაფერია მე არ უნდა მმიმეყვანა აქამდე საქმე სენ ბიჭი ხარ, მე უნდა ვყოფილიყავი წესივრად არ უნდა დამელია გტხოვ გაჩუმდი არაფერი არ არის, რაც იქნება იქნება მაგრამ მე იმედი მაქვს თავი მაინც დაიცავი.- მაზე აღარ მიპასუხა ადგა და გარეთ გავიდა, აშკარად საკუთარი სახლი იყო ქალაქგარეთ, ასეთი სასტუმრო მე არ მინახავს არსად, ავდექი და ჩემი ნივთების შეგროვება დავიწყე რომ ჩამეცვა, მერე დათოსებიც შევაგროვე და საწოლზე დავაწყე, გარეთ გავედი და სამზარეულოსკენ წავედი ნუ ვიმედოვნებ რო სამზარეულო იყო, შევედი და წყალი დავლიე თან ხმამარლა დავიყვირე დათოს რო გაეგო
-წამიყვანე სახლში!.- არავიინ გამომპასუხებია 10 წუთში, დატო გამომეცხადა და მანქანაში ავსკუპდი, ხმას არ ვირებდი ტელეფონი მოვძებნე და სემოსული ზარები ნახე დედაჩემის იყო 10 და მამიკოსი 5, აუ ახლა ამათ უხსენი სად ხარ, მერე თეკოს სმსები სად ხარ? დათო არაა სახლში. ერთა ხართ ნერვიულობ? დედაშენმა დამირეკა...
-გოგო დათოსთან ერთად ვიყავი, ნუ ნერვიულობ მოვდივართ სახლში.
-ვის მიწერე?
-შენი და იყო, ნერვიულობს შენზე სადააო
-ვიცი ველაპარაკე უკვე
-და რა უთხარი?
-არაფერი კატოსთან ერთად ვარ თქო
-ჩემი მშობლები გაგიჟებულები იქნებიან
-ჰო... მე წამოგყვები და ვეტყვი
-რას ეტყვი გუშინ მე და თქვენს გოგოს სექსი გვქონდა ღამე და იმიტო ვერ მოვიდა სახლშიო?
-არა მაგას არა.- თან გაეცინა
-აბა?.- მეც ვერ შევიკავე თავი
-ვეტყვი ვსეირნობდით თქო და ისე შემოგვაღამდა ვერ გავიგეთ თქო, მერე წყნეთსი ვიყავით და დილით წამოვედით თქო
-დედაჩემი და მამაჩემი ზღაპრების ასაკიდან დიდი ხანია გამოვიდნენ
-ვიცი, მაგრამ რა ვუთხრა სხვა? ან შენ რა უნდა უთხრა?.- იმხელაზე იყვირა შევხთი, თან რულს დაარტყა ხელი
-მოვიფიქრებ რამსე.
-ვერაფერსაცვერ მოიფიქრებ, ამოვალ შენებთან და ვეტყვი რო მიყვარხარ ვსო
-გაგიჟდი? ცოლად არ გამოგყვები შენ
-აბა რა უნდა ქნა?.- ამ კითხვამ დამაბნია და ისევ ცრემლები წამომივიდა
-არ... ვიცი...- ძლივ ვუთხარი და ხელები ერთმანეთს მოვუჭირე
- ამოვალ და ვეტყვი
-ცხოვრებას დავინგრევთ მასე
-არაფერსაც არ დავინგრევთ, მორჩა და არ შემეწინააღმდეგო, ეხლა მიხვალ სახლში და ეტყვი რო ყველაფერს საღამოს ვეტყვით ერთად.- გავხედე და მარტო თავი დავუქნიე
-და იქნებ
-რა იქნებ?
- იქენბ თავი დაიცავი?.- გავხედე და ვფიქრობდი მეტყოდა ჰო დავიცავი მაგრამ, თავი გააქნია და არაფერი უთქვამს

-ვიცი რომ პატარა, მაგრამ ფაქტიურად მეტს ვერ დავწერ, ვერ ვასწრებ... იმედია მაქვს რაცაა და როგორიცაა მაინც მოგწონთ, და მადლობა