თათბირი დასრულდა. ის იყო გასვლას ვაპირებდი უკვე ჩემმა ყოფილმა უფროსმა დამიძახა.
-ელიზაბედ თუ შეიძლება ორი წუთი მოიცადე.
-გისმენთ ბატონო გიორგი
- ეს შენი ახალი უფროსია ბატონი სანდრო.
- სასიამ...
- ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს- ჩაილაპარაკა ირონიულად
-მართლა?- გაკვირვება არ დაუმალავს გიორგის-საიდან?
-ჩვენ მეზობლები ვართ-უპასუხა სანდრომ
-ძალიან კარგი. ელიზაბედ დღეიდან ეს იქნება შენი უფროსი, სანდრო ელიზაბედ ჩემი მდივანი იყო ახლა უკვე შენი.
ღმერთო ჩემო ეს მეზობლად არ მყოფნიდა, ახლა უკვე უფროსიცაა ბიჭი.
-ელიზაბედ თუ შეიძლება შემოდი ჩემ კაბინეტში- მითხრა სანდრომ.
- კარგი. 10 წუთში შემოვალ.
კარზე ფრთხილად დავაკაკუნე.
-შემოდით,-დაიძახა თავისი ბოხი ხმით.
-რატომ დამიბარეთ?- ვკითხე ნერვებმოშლილმა. არა ვრ წარმომიდგენია ეს იდიოტი უნდა იყოს ჩემი უფროსი და განკარგულებები გასცეს. ეს ბიძამისი გიორგიც მაგარია სხვა ვერ მოძებნა უფროსად დასანიშნად.
- მე მინდა ყავა, ორი კოვზი შაქრით.- ჯერ არ მოსულა და ბრძანებების გაცემა დაიწყო.
- კარგი.
-ჰო კიდე ელი ძალიან მიხარია ჩემი ასისტენტი რო ხარ. ბედის ირონიაა არა?
-სამწუხაროდ ბედმა ძალიან დამცინან და თქვენი თავი აქ გამომიგზავნა ბატონო სანდრო თითქოს მეზობლად არ მყოფნიდი-თ
-რა პირდაპირი ხარ ელი. თუმცა ამას დადებით თვისებათ ჩაგითვლით.
-კარგით მე წავალ.
-მოიცადე არანაირი ბატონოთი და 'თ'- ებით საუბარი.
-ოკ-და სწერვულად გავუღიმე.
დღე როგორრც იქნა ძლივს გავიდა და მეც წავედი სახლში.
სამი დღის მერე ახალ სახლში გადავედი. სანდროს იდიოტი სიფათის ნახვა მბეზრდეწბოდა.
-ალოო ნინუუუ გამოდი რა ჩემთან რამდენიხანია არ მინახიხარ- შევწუწუნე ჩემ ჩემ საუკეთესო მეგობარს. ჩემ არაბიოლოგიურ დას.
-კაი, კაი გამოვალ ცოტას გეჭორავები
-ჩემთან ხო დარჩები?
- კიი კიიიი,-ჩამყვირა ტელეფონში
-1 საათში ნინუ ჩემთან იყო და ვჭორაობდით.

მე ყველაფერი მოვუყევი სანდროზე. მან გამლანძღა, როგორ დაიძინე უცნობთან, საერთოდ როგორ ენდეოო მაგრამ მე თავი მოვისაწ.... და რაღაცეები მოვიმიზეზე.
-აუ რავი გოგო იმ წუთას ისე მომეწონა ვერ ვაზროვნებდი. მაგრამ მაგ მოწონებამ უკვე გადამიარა.
-აუ გოგო იცი რამოვიფიქრე- წამოიძახა უცებ
-აბა რა ჩემო გენიოსო
-კლუბში წავიდეთ
-აუუ ძაან მაგარიააააა
-კაი წამო ჩავიცვათ
ნინომ ჩემი კაბა და ფეხსაცმელი მოირგო. მე მოკლე არა ძაალიან მოკლე შავი კაბა ჩავიცვი. მოტკეცილი ღრმა დეკოლტეთი.-კლუბში ყოველთვის მოკლე კაბებს ვიცვამდი რადგან ცეკვის დროს თავს კომფორტულად ვგრძნობ. მას შავი კეტები შევურჩიე რადგან მაღლებზე ვერ ვცეკვავ თან დალევას ვაპირებდი და ვიცოდი მერე სიარულის თავი აღარ მექნებოდა. მანქანა არ წამიყვანია. ამიტომ ტაქსი გამოვიძახეთ.
-ტაქსს ახალგაზრდა მძღოლი ყავდა. გზაში ისეთი თვალბით გვიყურებდა მეგონა შეგვჭამდა. მაგრამ ისეთი არაფერი. კლუბში მივედით. მე სასმელი ავიღე და სმა დავიწყე. ბარტან ერთი სიმპატიური ბიჭი მოვიდა და ცეკვა შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი რატომაც არა .
ჩვენ დავიწყეთ ცეკვა. ცოტა ხანში ხელები ჩემს საჯდომზე ჩააცოცა.
-გამიშვი იდიოტო
- რატო პატარა სიმღერა არ დამტავრებულა.
-მე აღარ მინდა ცეკვა.
-კარგი მაშინ , და ძალით წამათრია სადღაც. თავი კაცების ტუალეტში ამოვყავი.
-რას აკეთებ იდიოტო- ბოლო ხმაზე ვყვიროდი.
-მინდიხარ პატარა.
-გამიშვი, დამანებე თავი.
-არა, მე შენთან მინდა
-რო გითხრა უნდა დაანებო თავი. ამდროს ვიღაც სიმპატიურმა შემოყო თავი.
-შენ ვინ....
სიტყვის დამთავრება ვერ მოასწრო როდესაც მუშტი მოხვდა სახეში. მოკლედ უცნობმა კარგად ცემა ის.
-კარგად ხარ- მკითხა მან
- კი დიდი მადლობა დახმარებისთვის
-არაფერს. მე მათე ვარ.
-ელიზაბედი, ელი.
-გინდათ სახლში წაგიყვანთ
-არა საჭირო არ არის, ნუ შეწუხდები.
-არა რა შეწუხებაა.
-კარგი მაგრამ, მეგობასრთან ერთად ვარ და ვუზახებ.
-ნინო მალე მოვძებნეთ და მის მანქანაში ჩავსხედით.
-ვხვდებოდი რომ მათეს ძალიაან მოეწონა ნინო. და არც ნინო დარჩა მისდამი გულგრილი.
მალე სახლთან მივედით. მათეს მადლობა გადავუხადეთ.
-უცებ მათემ ნინოს ნომერი თხოვა. ნინოც დიდი ყოყმანის შემდეგ დათანხმდა.
-სახლში ავედით და დივანზე დავეხეთქეთ.
-მოგეწონა
-რა? რა სისულელეა
-კარგი რა ვის ატყუებ? არ გიცნობდე მაინც. თანაც ასეც რომ იყოს ნომერს არ მიცემდი
-კარგი ხო. შენ ხო კაცი ვერაფერს გამოგაპარებს.
მთელი ღამე ვჭორაობდით და დილის 5 საათზე ჩაგვეძინა.

აბა როგორია? ვიცი შეცდომები მაქვს. ერთი კითხვა მაქვს გაგრძელებაა ღიირს?