-არ შემიძლია-წავიჩურჩულე დამნაშავესავით
ორივემ ნაღვლიანი თვალებით გამომხედა,დავითს ჩემს გარეშე არუნდოდა წასვლა ლევანს მისი დატოვება არუნდოდა ჩემთან
-მხოლოდ ცოტახნით-მითხრა მამაკაცმა
-არ შემიძლია,არ ვარ მიჩვეული დიდ ოჯახში ცხოვრებას
-ყველანაირ პირობაზე თანახმავარ ოღონდ დამთანხმდით
დავითს შევხედე მოლოდინით სავსე თვალებით მიმზერდა
-კარგით მხოლოდ მცირე ხნით
-ეგ მერე გადავწყვიტოთ მიჩურჩულა მამაკაცმა და დავითს ხელი წამოავლო-მისაღებსი დაველოდოთ ლიკას სანამ გაემზადება კარგი?


სახლის კარები მძიმედ გამოვხურე,ღამის სასიამოვნოდ გრილი ჰაერი, ღრმად ჩავისუნთქე და სასტიკი ბებიის გასაცნობად მოვემზადე
მანქანა როგორც ველოდი კერძო დილი ლამაზი სახლისწინ გაჩერდა,შევდგი თუარა ფეხი სახლში მაშინვე უსიამოვნო გრძნობა დამეუფლა და კარგახანს აღარ მომეშვა,თვალი მოვავლე იქავრობას,სახლს კიარა აკლდამას უფრო გავდა,ცივი ფერებ სახლს სასტიკ იერს აძლევდა არცერტი ნათელი ფერი არ მოჩანდა არსად
-აქ როგორ ცხოვრობთ-ვიჩურჩულე ჩემდაუნებურად
-რამე არ მოგწონთ-ჩამეკითხა ლევანი
მივხვდი ჩემი ნათქვამი გაიგო და გადავწყვიტე გულახდილი ვყოფილიყავი
-აქავრობა ძალიან ცივია
-გათბობა ჯერ ისევ ჩართულია....
-ეგ არ მიგულისხმია-გავაწყვეტინე სიტყვა-თქვენს სახლს არცერთი ნათელი ფერი არ ამშვენებს ძალიან ცივი და პირქუშია
-ვინაა ეს მშვენიერი ქალბატონი ლევან,ჩემი დიზაინი რომ არ მოსწონს-მომესმა ზურგს უკან ცივი მაგრამ დახვეწილი ხმა,მივხვდი ბებიის გაცნობის დრო მოვიდა
-ეს ლიკაა ქალბატონო ნანა,დავითის ახალი მეგობარი,ცოტახანს ჩვენთან იცხოვრებს, ეს კი დედაჩემია-ახლა მე მომიბრუნდა მამაკაცი-ამ სახლის დიასახლის
-სასიამოვნოა-ვთქვი ჩუმად და ხელლი გაუწოდე
-ჩემთვისაც-მიპასუხა ქალმა და ხელი მომაშველა,რამდენიმე წამს არ შეუშვა ჩემს ხელს ხელი და არც თვალი მოაშორა ჩემს თვალებს,ჯიქურ ვუყურებდი თვალებში
ლევანი იქვე მდგარ მსახურს მიუბრუნდა
-დავითის საძინებელთან ახლოს მყოფი ოთახი გაუმზადეთ ამ ქალბატონს
-ის ოთახი ხომ ყველაზე პატარა ლევან-მიუბრუნდა ნანა შვილს-სირცხვილია უცხო სტუმარს იქ როგორ აწვენ,მესამე სართულზე რომ საძინებელია ის მოუმზადეთ ბრძანა ნანამ
-მე აქ დავითის გამოვარ,ამიტომ დავითთან ახლოს მირჩევნია
ლევანმა მოიღუშა,გრძნობდა ამ ქალს ვერ ვიტანდი მაგრამ ჩემს გაგდებას ან საყვედურს დავითის გამო ვერ შეძლებდა,დროთა განმავლობაში ჩემი და ნანას ურთიერთობა დაიძაბებოდა და ის შუაში მოყვებოდა,მაგრამ სხვა გამოსავალი არ დარჩენოდა და ღრმად ამოისუნთქა,თითქოს ამბობდა „ღმერთო შენ მიშველეო“
გამეღიმა შიგნით გულის ერთერთ კუნჭულში და კმაყოფილება ვიგრძენი,მაგრამ რატომ ვერ მივხვდი
საძინებელი დავითის ახლო ოთახში მომიჩინეს,დავითს ჩემთან უნდოდა დაძინება მაგრამ ნანამ არმისცა უფლება მის ახლოს ჩავიმუხლე გულში ჩავიხუტე და ყურში ჩავჩურჩულე
-არ იდარდო, დღეს ასე იყოს როგორც ბებო ამბობს,შემდეგში როგორც ცვენ გვენდომება ისე მოვიქცეთ კარგი?
ბავშვმა თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია და ოთახში შევიდა მე ჩემ საწოლს მივაშურე მთელი ღამე ვერ დავიძინე გამთენისას დავითის ოთახს მივაშურე და გვერძე მიუწექი,როგორციქნა ჩამეძინა
დილით ნანამ შემოხსნა კარები დავითის გასაღვიძებლად,მე რომ დამინახა აშკარად არ ესიამოვნა,ხელის შეხებით გამაღვიძა და მკაცრი ტონით მკითხა
-აქ რა გინდათ
თვალები ძლივს გავაღვიძე და ძლივს გავიაზრე სად ვიყავი
-ჩემ ოთახში ვერ დავიძინე და გადავწყვიტე აქ დამეძინა
-ასე არ შეიძლება,ასე თქვენ დავითს გარყვნით და რომ წახვალთ ვინ დავაძინოთ მის გვერით
-ჯერ ერთი ქალბატონო ნანა,მე არავის ვრყვნი- ვთქვი მკაცრად და საწოლიდან წამოვდექი- მეორე მე აქ დავითის გამო ვარ და არა თქვენი პრიკაზების შესასრულებლად და კიდევ მე არც თქვენი შვილივარ, არც შვილიშვილი და არც მომსახურებისას მიხდის თქვენი შვილი რომ მოსამსახურედ ჩამთვალოდ ამიტომ ჩემთან საუბრისას ტონი აკონტროლედ გასაგებია?
-ერთი დაგავიწყდა გოგონი შენ ჩემ სახლში ცხოვრობ-ირონიულად გაიღიმა ქალმა
-მხოლოდ და მხოლოდ თქვენი შვილის თხოვნის საფუძველზე
-ასე მარტივად ასრულებთ მის სურვილებს-მივხვდი ქალმა სადაც ჩაურტყა
ახლა მე გავიღიმე ირონიულად, ხელები ერთმანეთს გადავხვიე, ნელი ნაბიჯით მივუახლოვდი და ყურთან ახლოს ვუჩურჩულე
-და რაიცით იქნებ ის ასრულებს ჩემ სურვილებს
შევატყვე როგორ აერია სახეზე ფერები
-ჩემი შვილი იმ ტიპის მამაკაცებს არ მიეკუთვნება ვინმეს სურვილები ასრულოს
-საწოლში კაცების 90 პროცენტი სხვანაირია ჩემო ნანა-ვუჩურჩულე ისევ ჩუმად და კარებს მივაშურე უკანმოუხედავად დავტოვე დავითის საძინებელი და ჩემი ოთახის მივაშურე

ცოტახანში მოსამსახურემ მომიკაკუნა,საუზმეზე გიხმობენო,დაბლა ჩასულს დავითი ბედნიერი შემომეგება
-წუხელ ჩემთან გეძინა ხომ?
-კი პატარავ ცოტახანს
-ხომ გითხარი ნანა ბებო,შენ კი მითხარი ალბათ დაგესიზმრაო
ჩემი და ნანას თვალები ერთმანეთს შეხვდა და მე მივხვდი წერანდელი საუბრით მე მასთან ომო წამოვიწყე რომლის მოგების ერთი პროცენტიც არ მქონდა