***
თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა,
როგორც წყარო ანკარა ირმებს,
ჩემო პავლუშა გიტარა გახუნდა,
მაესტრო ჩამოჰკარით სიმებს.


***
უცებ აცივდა, სითბო განელდა,
გული გაცივდა. ირგვლივ ჩაბნელდა,
ფოთოლი მოწყდა მშობლიურ ხის ტოტს,
კვნესით და ოხვრით.... მიწაზე დაეშვა.

ნელ-ნელა გაწითლდა, მერე გაყვითლდა
ფერი იცვალა, მთლად შეიცვალა.
გაყავისფერდა... ნაოჭი გაუჩნდა,
განელდა, ნაზად... გაუჩინარდა.



***
სანთელი იწვის, ცხოვრება მიდის,
წლები გარბიან, თვალები ტირის,
ხორცი კვდება, სული კი რჩება
სამარადისოდ უკვდავი მიდის...


***
გარეთ ღამეა და ლურჯად ბრწყინავს
იანვრის ყინვა მთვარეულ სხივზე
და როგორც მაშინ დიდი ხნის წინათ
იმ სიყვარულით მიყვარხარ ისევ.


***
ღამეა, ღამე,
ღამით გამოდის კაშკაშა მთვარე
და მისი სხივნი ლაღნი, თრთოლვილნი ანათებენ ცის ოკეანეს,
იქ სადღაც შორს... მოსჩანს სინათლე
თითქოს კოცონთან მიმსხდარან სიზმრები
და გვიყვებიან თავიანთ თვაგადასავლებს
ღამით კი გვძინავს ტკბილი სიზმრებით