მე ისევ ისე...

წამად იღვრება ჩემს ძვლებში ეს დრო ფიფქად იქცევა ნაღვენთი ცრემლი უშენობისგან დღეს რომ კიდევ ვარ მოწმობს ამაზე ღაწვებიც, სველი უბერავს ქარი დაფოთლილ იებს მიაფრქვევს სურნელს შენს საფლავს, სიტყვებს

ისე უსაშველოდ დაღლილი ვარ

ისე უსაშველოდ დაღლილი ვარ უკვე აღარ მჯერა არავისი,ყველა ეპოქაზე შეშლილი ვარ,ყველა დასასრულის დასაწყისი.მალე გაციებულს გამიტანენ, მსურდა სხვანაირად ყოფილიყო,ვიხსნი არტერიებს ბლაგვი დანით თითქოს დასაკლავი

ისე წავალ მე ამ ქვეყნიდან

ვეთაყვანები მე ამ სიცოცხლეს რადგან სხვა მეტის არ გამაჩნია, და სიყვარულის ლამაზმა ფერმა მგონი მე სიკვდილს გადამაჩვია.

ისე როგორც

გნატრობ ისე, როგორც ყველა უსინათლო თვალთა ხედვას, როგორც ყველა ყრუ ინატრებას მოუსმინმოს ჩიტის მღერას.. იცი? როგორც ინვალიდს სურს გაირბინოს ვრცელი ველი, უფრო მეტად ალბათ ჩემს გულს უნდა ახლა ნახვა შენი. . .

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი,მე ― სიყვარულით ვარ დაზაფრული,კიდეც რომ გსურდეს, ვეღარ მიშველი.ისე გავიდა ეს გაზაფხული,მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი.

ღამის წყვდიადი

საღამო იყო,აივანზე იჯდა მია,სიგრილე იყო,ფუმფულა ადიელაში და ათასგვარ ფიქრებში გახვეული.გვერდით მაგიდაზე,ნახევრად დაცლილი ყავის ფინჯანი იდო.გაცივდა..გაცივდა ისე ,როგორც მისი გული,უგემური

რიგითი უცნობი

გაყინულ სულში სიყვარულის ადგილი არ მაქვს. ჩემში სახლობენ მოგონების მკრთალი ჩრდილრბი.ზოგჯერ ფიქრებში ისე გადის მთელი საათი,არც კითხულობენ ,მიცოცავენ ურჩი ისრები.

დაბრუნება (თავი 6)

ნახევარ საათში მასთან ვიყავი. კარზე დავუკაკუნე, კარები რომ გააღო ისეთი სახე ჰქოდა უეჭველი ეძინა.-ჩემი გოგო მოვიდაა? -ჩემს დანახვაზე ცოტა გამოფხიზლდა ალბათ. -მოდი ჩემთან. -შევედი თუარა ისე ჩამეხუტა თითქოს

სიღარიბესთან მებრძოლი (თავი 1)

2018წელი 17 იანვარი დილის 10 საათია ლევანი ტრადიციულად ეკლესიის კარებთან დგას დახეული ტანსაცმლით და დახმარებას ითხოვს, ზოგი მცირედიდ ეხმარება, ზოგი ლანძღავს კიდეც, და ზოგიც გვერდს

უგულო (მე-4 ნაწილი)

-ანგელოზებს არ შეუძლიათ,შეაჩერონ? ბაჩო იხსნან? -შეეძლებოდათ კიდევ როგორმე,მაგრამ ის თავად დათანხმდა. ჩვენი უზენაესი წესია,ადამიანთა არჩევანშიბარ ჩავერიოთ,თუკი ამას მნიშვნელოვანი საფუძველი არ აქვს. ამ შემთხვევაშიც ისევ მწერლებს იყენებენ,ბედს