მე თუ წავალ
წავიყოლებ ბევრ დარდს,
როს ფიქრები მეცვითება რელსად
ჩემს სამშობლოს ვეღარ ვნახავ ვერსად.

თუ კი წავალ
მე დავტოვებ ბევრ კარგს,
ჩემს სამშობლოს დაგიტოვებთ ფერადს
ფერადს და სიყვარულს ბევრ ხალხს.

ვიოცნებებ,ვიოცნებებ მეტად
რომ სამშობლოს ვეღარ ვნახავ ვერსად,
ვიოცნებებ,ფიქრს გავცვითავ რელსად
რომ სამშობლო შეკრულიყოს ერთად.

თუ ფიქრებმა ამიტანა ქარში
და სიყვარულს გაუშვებდა ზღვაში,
ფიქრს გავატან ოცნებასთან ერთად
რომ შამშობლო მიყვარს ძლიერ მეტად
სხვა მხარეში ვერ ვიპოვე ვერსად.

მე თუ წავალ,თუ კი გავცდი ფარგლებს
გროშებისთვის თუ კი გავცვლი სხვა ერს
მე მომკალით,მე ჩამქოლეთ,მე მანერწყვეთ
ოღონდ ხელი უშვით ქართველს.

თუ სიზმრებში ისევ ვნახავ ქართველს,
თუ სიზმრებში დავინახავ ჩემს ერს,
ჩემითვლია მიცხოვრია ბევრ დღეს
და ფიქრებიც დამიღლია ბევრჯერ.

მე თუ წავალ
წავიყოლებ ბევრ დარდს
და სამშობლოს დავუტოვებ ბევრ კარგს,
როს ფიქრები გამეცვითოს რეკსად
ჩემს სამშობლოს ვეღარ ვნახავ ვერსად.

ავტორი ნიკო დანგაძე