ზოგჯერ აბერებ ისე კლავ,
ზოგჯერ არ ინდობ პატარებს...
ვინა ხარ მაინტერესებს,
სულ შენს ჭკუაზე გვატარებ!
ხან ცრემლი მოგაქვს მბორგავი,
ხანაც ღიმილით აგვავსებ,
მაგ ხასიათით ჭირვეულ,
მარტის ამინდებს გამსგავსებ!
ხან კარგი მიგყავს, ხან ცუდი,
ხან გავიწყდება წაყვანა...
ნეტავი გაის ამ დრომდე
რამდენი შევძლებთ გატანას?!
დრო სულ მალიმალ მიგყავს და
ეძმობილები სატანას...
ნეტა, იცოდე თუ როგორ,
მომწყინდა შენი ატანა!