თითქოს იცვალა ცხოვრებამ ფერი ,
ის შეიმოსა უცნობი ფენით ,
უცებ იცვალა სავალი გზებიც,
ბედნიერება შორსაა ჩვენი .


როცა არავინ არგიდგას გვერდით ,
როცა ყოველი იცვლება შენში .
როცა მარტო ხარ არავის ესმის ,
შენი პრობლემა ტკივილი ბნელი ,

როცა სინათლეს უკუნი შეცვლის ,
როცა გტკივა და ვერავის ეტყვი ,
როცა შენს გულში რაღაცას ებრძვი ,
როცა გაგთანგავს უაზრო დღენი,

როცა შენს თვალწინ იმსხვრევა ხედი ,
როცა უფსკრულში ვარდები შენით ,
როცა მშველელი არ მოდის შენთვის
როცა ეს სული იხვევა მტვერში ,

მალევე კვდება ღიმილი შენში ,
როცა სიტყვები არ მიდის გესმის ,
მწარე ფრაზები , რომელსაც ვერ ცვლი ,
კადრებად იშლება შეცდომა ძველი .

ახლა შენ სხვა ხარ ვიღაცა ბლეფი ,
როცა ტირილში იცვლები ხვდები ,
რომ არ იტირო , რომ გაგიჟდები ,
როცა მძიმეა ყოველი შენში,

ლამაზ თვალებზე ჩამოგდეის ცრემლი ,
ეს ბოდიშია საკუთრ მე-ში,
ეს ტირილია მოთქმაა შენი,
სინანულია საოცრად სველი

მონანიებით რაღაცას შეცვლი ,
ალბათ მალევე გაქრება ბნელი .