5 წუთში დაჯღაბნილი, მოსაყვარლებლო რაღაც..

P.S არ არის ლექსი
*
მინდა გიყვარდე როგორიც ვარ და
არ გაგიკვირდეს თუ რატომ მიყვარს
დილით ოთახში თმა გაწეწილი
რომ დავდივარ და არ ვამბობ სიტყვას.
მინდა გიყვარდე ზოგჯერ უხეში,
შენს მოფერებას რომ ვარიდებ თავს,
მერე გავდივარ ცალკე ოთახში
ვუკიდებ ‘’კენტს’’ და კონიაკს ვსვამ.
მინდა გიყვარდე ზოგჯერ ცანცარა,
ბოლო ხმაზე რომ ვიცინი ხალხში,
მერე ვჩუმდები, შევწვყვეტ ლაპარაკს
და ვიწყებ ტირილს ორიოდ წამში.
მინდა გიყვარდე ზოგჯერ მტირალა,
ბალიშს რომ ვიფარებ სახეზე ღამით,
მერე დილით რომ თვალებს გიმალავ
ვამბობ რომ თვალებს მიწვავს ეს ქარი.
მინდა გიყვარდე ზოგჯერ ჯიუტი
და არ გეწყინოს ჩემი გაბუტვა,
მოხვიდე ჩუმად და ჩამეხუტო,
გაბუტულ ტუჩებს კოცნა დაუთქვა.
მინდა გიყვარდე ცოტა თავნება,
ვხატავდეთ ცაზე ნახატს ღრუბლებით,
დავიწყოთ კოცნით ყოველი დილა,
ერთად გავლიოთ ჩვენი წუთები.
მინდა გიყვარდე, მინდა გიყვარდე
და ჩვენ ვიცხოვროთ დიდხანს ძვირფასო,
და ერთმანეთი ისე გვიყვარდეს ,
წლების მერეც რომ ვთქვათ ‘’მიყვარსო’’.
ანა ზეიკიძე