სწორი ნაბიჯებით დავდივარ მაგრამ გზაა თვითონ არეული
ამ ცხოვრების დედას ვენაცვალე როცა იქნები მთვარეული,
როცა ცხოვრებას ვერ ალაგებ და ხარ ცხოვრებით არეული
შეესწრების ძმის მკვლელობას და შენც ხარ მასში გარეული,
რომ დაგჭირდეს მკვლელის ცხოვრებიდან მოშორება
შენ ფიქრებით ძმასთან ხარ და მასზე ფიქრი არ გშორდება,
ცრემლებს იწმენდ თალებიდან და საკანში ტრიალდები
მეც კი მახსოვს ტკივლისგან ხმამაღლა რომ ღრიალებდი,
სამართალი აღარ არის მოკლულია ყველა გრძნობა
თუკი სიყვარულით გამიგებდი ახლა ტკივლმა გადაწონა,
ბედს რას ვერჩი როცა საყვარელი ქალიც კი გამირბოდა
მე რომ ვარდებს ვიპარავდი თურმე სხვაგან მიდოდა,
გადიოდა ასე წლები პატიმარი დროს უმღერდა
ასეთია ჩემი ბედი ნადირსაც კი შეუბღვერდა,
მაპატიეთ ჩემო ხალხო ტკვილი რომ მოგაყენეთ
ჩემი წასვლით ცხოვრებიდან ყველას გული გაგიყინეთ,
მძიმე არის შემოდგომა ალბათ ზამთარსაც ვერ გადავიტან
თქვენს სიყვარულს მეგობრებო მაღლა ცაში რომ ავიტან
გადმოგხედავთ, დაგიფარავთ ყველას გულით გეფიცებით
თუკი გჯერავთ ჩემი სიტყვის ბოლოს ამას დაგპირდებით!