თოვლი რომ შემოგვადნება
იებს დაგიკრეფ თებერვალს
შიგ ჩაგსვამ ჩემო ღვთაებავ,
ერთურთს უქებდეთ მშვენებას.
სიყვარულს შემოგაგებებ
თვალებს ჩაგხედავ უძიროს
დამწველად შემომანათებ
დამტოვებ ბედშავს უჩინოს.
დამაკლდა თბილი ღიმილი
მზის სხივი აღარ დამნათის
ოთახში ერთად... დუმილი,
გელი, სადა ხარ აქამდის...