სულ თუ იქნება ხუთი ან ექვსი
დღე რაც თქვენთან ვარ და მინდა ყველას,
მოგიძღვნათ ერთი ლამაზი ლექსი,
ვინც გრძნობანარევ აყოლებთ მზერას.
ჩემი ტკივილით სავსე ტაეპებს,
გხიბლავთ რიტმათა ღიმით თამაში,
აზრები ერთურთს რომ გადაებეს,
თანადგომა დევს ლექსის ნახვაშიც.
მადლობა ყველას, დროის ნაწილი,
ამ ცხოვრებისა არ გენანებათ,
და მომაკვდავი ბერი არწივის
გულით მიიღეთ თქვენ შენანება...
ყოველ ცისმარე ახალ მეგობრებს,
სასიყვარულო იწილ-ბიწილოს,
შეჰხარის გული, ჩვენ ვიმეგობრებთ,
წლებმა რამდენიც უნდათ იწივლონ!
დარდი დე მუზებს წაუღიათო,
ტრფობის ჯეჯილი როცა ბიბინობს,
ვაითუ მხარში დაუჭრიათო,
რომ აღარა სჩანს ჩემი მიმინო?!
ბრიყვი არ ბრძენდება, აზრი მიგრძელდება,
გრძნობა ბედისწერით როდია ნასუქი,
იმედს ნუ დაკარგავთ, ცხოვრება გრძელდება!
თუ კვერი არ ცხვება, დააცხვეთ ნაზუქი.