მიყვარს და ვიცი მასაც ვუყვარვარ,
მიყვარს და ვიცი მასაც ვჭირდები...
ჩემი სიცოცხლე მისით იწყება,
მის სიცოცხლეშიც მუდამ ვიქნები!
არ ვიცი საით წაგვიყვანს ბედი,
თუმცა ვიცით, რომ ერთად წაგვიყვანს,
ზეცა წყალობას ისევ გვაპკურებს,
ბედნიერება შორ გზას გაგვიყვანს.
მიყვარს და ვიცი მისი გრძნობები,
უსასრულოა როგორც აპრილი,
ამ გაზაფხულზე მოვიდა ჩემთან,
მან შეამცირა ჩვენში მანძილი.
მისით ვხვდები რომ ისევ ვიღიმი,
მასთან ვხვდები რომ ისევ მაგიჟებს
ისევ მჭირდება, ისევ აქ არის,
ვერ შემაშინებს მასთან სიცივე,
ვერც წვიმა, თქეში, მე ის გამათბობს...
როდის მიყვარდა ასე ძალიან
ის ვერ იხსენებს,მეკი არასდროს!
თამარ ჯიშკარიანი
1 მარტი 2016 წელი
11:28 წუთი