როცა მონატრება ყველაფერზე ძლიერია,
როცა დაღლა გადააგდებს ყველა ძალებს,
მაშინ თუნდაც ოკეანის იქეთ გიმღერია,
მაშინ მიგიხურავ ცხვირწინ კარებს.
როცა შენი ყოფნა აზრს დაკარგავს,
როცა უკვე გაცივდება ყველა გრძნობა,
მაშინ სწორედ გული ბზარს დაფარავს,
გადაიღებს სიყვარულის ამდენი ხნის თოვაც.
მერე ისევ შეგვახვედრებს ბედი ალბათ,
გადავავლებ ცივ გონებას წარსულს,
ეს შემთხვევა ემსგავსება უგრძნობ ნახვას,
გამისულერთდები, გაგაერთფეროვნებ ჩემგან წასულს.
მოვიკრიბავ ათას სიტყვას უგრძნობს,
აღარ დავხრი თვალებს მორცხვად,
მოგიყვები მეგობრობას გზას რომ ვუთმობ,
თითქოს ამით ყველაფერი მორჩა.
როცა ფიქრი ისევ იწყებს მოსვლას,
როცა მონატრება ცდება საზღვრებს..
როცა დაიჯერებ ამ სიტყვების როშვას,
მაშინ მირჩევნია სამუდამოდ გავქრე..