სიმხურვალე გაუყვიათ ალმურავლილ ტუჩებს,
მოგვედება მთვარის შუქზე სიტკბოება მწველი,
შურისაგან ლამის თვალი დაუბნელდათ ქუჩებს,
ისე მომხიბლავი იყო რენესანსი ძველის...

ჰაეროვან, ფრანგულ კოცნას გვიპროტესტებს ქარი,
და თან ვნებამორეული კაბას გიშლის ნელა,
ქუჩის იქით, სადღაც მძიმედ მიიხურა კარი,
მის ცელქობას ფანჯრებიდან თვალს ადევნებს ყველა...

წელზე ხელებმოხვეული.. ღამის ნელი ვალსი,
მთვარის შუქზე ხეივანი დარბაზია თითბრის,
სიმწვანეში ჩატეულა წრფელი გრძნობის არსი,
ტანის რწევით მიუყვება რომანტიკას რიტმის.

ჰო... პირველი პაემანი... მთვარიანი ღამე..
მთვარის შუქად სიყვარული შენს ღაწვებზე თოვდა,
ჩაგიხუტე, მხოლოდ ისე რომ არ მითქვამს რამე,
მაგ ხელების მდუღარება მხოლოდ სითბოს მთხოვდა.

რა წარმტაცი წუთი იყო, სანატრელო, მაშინ,
თვით ვნებად რომ ირხეოდა მელოდიის ხმები,
მერე... წყვდიადს შეერია ჩემი გულით ბავშვი,
და გაშავდა გიშერივით თაფლისფერი თმები.

ეძღვნებათ ჩემს პირველ და უცვლელ სამ მეგობარს, კრისტის, მიმის და ელს, დიდი სიყვარულით ჩემგან