მოვიკრებ ფიქრებს ქარში აჩეჩილს,
როგორ მსურს ე მაგ თმების მოქაჩვა,
რომ წარმოგიდგენ დალალგაჩეჩილს,
ეს ნოსტალგიაც მოდგა.. მომაწვა...

ლექსი გთხოვე და არ დამიწერე,
მე კი სტროფები არ მენანება,
რომ დაგენანა არ დავიჯერე,
მოგელანდები ღამის ზმანებად!

პირობას ველი შეუსრულებელს,
წყალს წაუღია ჩემი ამაგი,
ცრუ დაპირებებს დაუსრულებელს,
ვეღარ მოისმენს გული ჭარმაგი.

რომ ლექსი მინდა.. ფრთათეთრი ლექსი,
ჩემსავით მღვრიე, შენსავით წმინდა,
ცისკენ ფენიქსი გავუშვი ექვსი,
ექვსივ გზამკვლევად გეახლოს მინდა.

მინდა ჩემს სტროფებს შეერწყას რითმად,
აზრთა სიშორე მაშფოთებს კიდევ,
სიტყვები მინდა შევიგრძნო იმ ხმად,
რომ მოუვლია ხმელეთის კიდე...

მინდა მოხვიდე სულში წყვდიადად,
მინდა დაისად თვალში ჩახვიდე,
მინდა სიკვდილი მშვიდად, დიადად...
მინდა აქ იყო, არსად წახვიდე!

მინდა შევიგრძნო შენი სურნელი,
ერთად ვიცეკვოთ წვიმაში ტვისტი,
სენი მსურს იყო განუკურნელი,
და სამუდამოდ მე მჭირდე, კრისტი!

აბა გამოიცანით ვის ეძღვნება