მოკვდავია ყველა, მეფეც და მონაც
და მე არ მსურს მხოლოდ, ტიტულის ქონა
აღარ გამოდგება ყური გამგონად
სიყვარული მინდა, არა მეფობა!

უკვდავია გრძნობა, რომელიც გმოძღვრავს
ნავიდან უვნებელს, ზღვაში გადმოგსვამს,
მოკვდავია ყველა, მეფეც და მონაც
სიყვარულის ცადე, წამებში ფლობა.

თუ გეტყვიან რომ ღირს, სამოთხედ ბრძოლა
არ დასჯერდე ნანახს, მზედ სცადე ყოფნა
ნუ დარჩები ისევ, უკუნში ობლად
დაასრულე სიზმრად, რაც გტანჯავს ოფლად.

ენარცხება მიწას, მეფეც და მონაც
ერთია მძიმეც და მსუბუქი წონაც
მე არ მსურს ნაყიდი ტიტულის ქონა,
სიყვარულის ვიყო, მწადია მონა.

რთულია უჭკნობი გრძნობისა შოვნა
დაჭკნება ვარდის და იების კონაც
ვიქნები ფიქრების და ზღვების მონა
მაგრამ არ ვინატრებ დიდების ქონას.

დიდება წარმავლად იქცევა როცა,
სიცივით გეხება სიკვდილის კოცნა
წარსულიდან დღემდე, შენი აქ ყოფნა
ემსახურებოდა სხვის ქცევას მონად.

სამუდამოდრელსებს, ეჯაჭვე სწორად
მაშინ ოცნებებსაც მიეცი ფორმა,
მიზნების მიღწევას სჭირდება ბრძოლა,
ბრძოლა სიყვარულით, რისკებით ძღოლა!

მოკვდავია ყველა, მეფეც და მონაც
დაჭკნება ვარდის და იების კონაც,
გულით თუ გწადია სამყაროს ცნობა
მიჰყევი გულის თქმას, და ნუღარ სცოდავ...
ე.მ.
12 აპრილი 2016 16:16

ვფიქრობ ადამიანებს ავიწყდებათ, რომ ძალაუფლება სამუდამო არ არის, რომ ის მხოლოდ დროებითია და მით უმეტეს ცუდი გზებით მიღწეული ძალაუფლებაა მალე დასრულებადი. "ენარცხება მიწას, მეფეც და მონაც" - ეს არის ის დევიზი, რის გამოც ამ ლექსის დაწერა გადავწყვიტე, რაც მინდა ყველამ გაითავისოს, რაც მსურს, რომ იცოდეს ყოველმა თქვენგანმა. მე არ ვცდილობ ძალაუფლების ხელში ჩაგდებას, მე სიყვარული მჭირდება, თქვენი სიყვარული, დედოფლის სიყვარული, სიყვარულით ვარსებობ და სიყვარულით ვიარსებებ, სამუდამოდ!