უსუნთქველობა და უშენობა,
ძნელია მაგრამ ვეჩვევი რა ვქნა?!
ვერ გავძლებდი გეგონა ვიცი,
მაგრამ გავძელი თვითონაც მიკვირს,
არა ხარ ვიცი შენ იმის ღირსი ,
რომ ვიტირო და ამას მივხვდი,
სულ ყურს ვუგდებიდით ჩვენ სხვების ტლიკინს,
ახლა დავშორდით ალბათ არ გიკვირს.
გაფრენის ზღვარზე ვარ ცუდად ვარ ძალიან,
მიყვარდი უზომოდ რა ჩემი ბრალია,
წავედი დაგტოვე სიცივე ქარია,
არ მითხრა არასდროს დაბრუნდი მარიამ,
უშენოდ სიცოცხლე საოცრად მწარეა,
მაგრამ დავბრუნდე?! არა გვიანია
უშენოდ სიცოცხლე მე არ მიხარია,
უბრალოდ, უბრალოდ ძალიან გვიანია,
შენთან განშორება ბევრჯერ მინანია,
ბევრჯერ მონატრებულს შენი ხმაც მინატრია,
მაგრამ მოტყუება ვერ მიპატიებია,
ჯობდა ჩემთვის მწარე სიმართლე დაგენახვებია,
მაგრამ შენი გაცნობა არ მინანია,
უბრალოდ შერიგება ახლა გვიანია,
ალბათ გრძნობებიც უკვე გამქრალია,
ალბათ ანთებული თვალებიც ჩამქრალია,
ნეტა ჩვენი ნდობა რაღამ დაანგრია ,
ახლა ამ კითხვებში ნეტა გამარკვია,
მაგრამ რა აზრი აქვს ახლა ამ კითხვებს ,
ახლა გვიანია ამასაც მივხვდეთ...