მენატრები, უსაშველოდ მენატრები,
ტიალ ფიქრებს ვერაფერი მოერევა,
დაგამდება, ძველებურად მემალები,
თეთერი მთვარე მტირალ ტირიფს მოეხვევა.
შემზე ფიქრებს ბობოქარ ზღვას მოვუყვები,
მე კვლავ ისევ უშენობა მელოდება.
შავ მორევში შავი ფიქრით ჩავეშვები,
აყეყელდა ზღვა, საოცრად აყეყელდა.
გიხმობ, სად ხარ? უკვე ძალზე გვიანია.
მე კი ისევ გელოდები, დავიღალე.
შენ მითხარი დრო ყველაფრის მკურნალია.
რა ვქნა, თუ ამ დიდ დროში დაგეკარგე
ალბათ, მოხვალ, სიყვარულზე მომიყვები
და ჩემ გარდა რომ არავინ გყავარებია
ოცნებაში შენი სახე დახატულა.
მონატრება, სევდა, ჩემზე ძლიერია