გრძნობისგან დაცლილს მე ყველაფრისგან გაქცევა მინდა,
რომ დღეს ნანახი ეს რეალობა წალეკოს ფიქრმა,
გვერდზე მიწეულს დაკარგული სიფხიზლე მინდა
და რომ შეცვალოს ეს სიფხიზლე ამ ძილმა მშვიდმა.

ცრემლიან აჩრდილს, მე უნიათო გრძნობა არ მინდა,
არც სიცოცხლეში ნაპოვნი მტვერი არაფრად ღირდა,
მე სადღაც, მთაში დაკარგული სიმშვიდე მინდა,
ნაზი ჭიკჭიკით, რომ იჭიკჭიკოს პატარა ჩიტმა.

მინდა სინათლე, დაღლილობა და გრძნობა წმინდა,
მინდა, მე შენთან ყოფნა რა ძლიერ მინდა,
მინდა, რომ ჩამეხუტო შენ თუნდაც ცივად,
მინდა, რომ შენში დავრჩე დაუსმელ კითხვად.

მინდა დავიწყებულს, მაინც მოგელანდო სიზმრად,
მინდა, რომ შემოგცინო, უცბად, რომ გაგიღიმო მინდა,
მინდა შენთან გამაშავოს ამ უტყვმა ბინდმა,
უბრალოდ მინდა, მოგიტაცო, ძალიან მინდა.

მე ბანალური სიკვდილი სულაც არ მინდა,
არც ხიდი მინდა, არც თოკი, არც ვენა ფიქრად,
არც ავარია არ მინდა და არც ნახტომი კლდიდან,
ჯერ ვერ მოგართვით, უკაცრავად, სიცოცხლე მინდა.

მინდა ცრემლი დაედოს ამ ღიმილს გრიმად,
წვიმა მინდა, მზესთან ერთად მე წვიმა მინდა,
მერე წვიმაში შენთან ცეკვა, ძალიან მინდა,
შენი ჩახუტება და უბრალოდ თქმა, რომ მე შენთან მინდა.