აქ თუკი ვერა მომავალში შევხვდებით მაინც,
მე შენთან ყოფნას ვერ ვუწოდებ შეცდომის კიბეს,
ჰო! ამ კიბიდან აუსვლელად ჩამოვხტი, მაგრამ
მახსოვს... ტუჩების სიქალწულე შემოგაფლითე.

ნეტავ ვინ თქვა, რომ სძულდებათო რადგან ტოვებენ,
ან მიტოვებულს დამტოვებლის სუნთქვა არ ესმის.
ეს სიყვარული განწირული იყო თავიდან,
ვერ შეგიძულებ ჩემო კარგო, გრძნობა დგას გვერდით.

გრძნობებს ვინ ჩივის მე ავიტან ამ სიმარტოვეს,
მაგრამ სიყვარულს სიძულვილით ვერასდროს შევცვლი.
მიყვარხარ მეთქი, ჩუმად გეტყვი არც გაგაგონებ,
რადგან მე ისევ მოყენებულ ტკივილებს ვებრძვი.

და მე ყველაზე ტკბილად შევცდი ვამტკიცებ ღმერთთან,
რომ შენთან ყოფნას ვერ ვუწოდებ შეცდომას მძიმეს.
ისიც მინდოდა წასვლამდე, რომ მალულად მეთქვა
"მე შენ ტუჩების სიქალწულე შემოგაფლითე"...

ჩუმი 'პოეტესა'