მგოსნებიდან არც კი ვიცი ვის მივბაძო
შოთას შრომა, აკაკი თუ ვაჟა ვაქო
ბარათაშვილს და ჩვენს ჭკვიან გალაქტიონს
როგორ ვკადრო და სიტყვები მათ მოვპარო
ვწვალობ ვეძებ სააქაოს მე სამყაროს
რომ იქ ჩემი ცხოვრება და ძღვენი ვხატო
სამყაროში მე კვლავ ისევ ჩუმად ვწვალობ
იქ რომ ჩემი ცისარტყელა გავახარო
სამოთხეში მზე და სითბო ჩამიღვაროს
გავახარო და კვლავ მუდამ კვლავ შევაქო
ჩავეხუტო, მოვეფერო და დავხატო
შემდეგ ისევ კვლავ მის ბაგეს დავეწაფო.
სიტყვებს ვეძებ თუმცა იცით მასთან ვამბობ
არც კი ვიცი მგოსნებიდან ვის მივბაძო
მხოლოდ გეტყვი ჩემო კარგო და ძვირფასო
სიყვარულით შენ მიყვარხარ ჩემო ხატო.