მერე რაა,
ბავშვი ვარ
მიხდება ბავშვობა,
არ ვგავარ ქუჩაში ჩამომჯდარ თაობას…
მერე რაა ,
ბავშვი ვარ
მიხდება სიცელქეც,
მიხდება გაბუტულს ლოყების დაკოცნა…
მერე რაა,
ბავშვი ვარ
ბავშვივით ვაზროვნებ,
ცხოვრებას მე ჩემი ფერებით ვაფორმებ.
ცხოვრებას ვუყურებ ბავშვური თვალებით,
ბავშვებო გამოდით ნუ ხდებით "ნაშები"…
მერე რაა,
ბავშვი ვარ
ბავშვურად მიყვარხარ,
ბავშვებს, ხომ გრძნობები სუფთა და ღია გვაქვს.
ბავშვურად მიყვარხარ, ბავშვურად გაკოცებ,
ლოყას მოგიშვერ და ამით გაგაოცებ…
მერე რაა,
ბავშვურად შეცდომებს, რომ ვუშვებ
ბავშვებს ხომ შეცდომებს ადვილად ვპატიობთ,
ბავშვები გვიყვარს და ბავშვებს ვუფრთხილდებით,
ამიტომ შეგთხოვ, რომ ესეც მაპატიო.
ბავშვობას ვერ ვტოვებ, სულ ბავშვი ვიქნები,
იქნება ოდესმე შენ ესეც გამიგო,
არ მინდა სიცოცხლე მოზარდის თვალებით,
არ მინდა პრობლემის გემო რომ გავიგო…
დიახ!
მე ბავშვი ვარ,
მიხდება ბავშვობა!
ბავშვებს კი შეგთხოვთ, რომ
მოეშვათ "ნაშობას"…

ჩუმი 'პოეტესა'