მახსოვხარ, თუმცა დრო მისით მიდის,
ირგვლივ მზის გულზე ხარობს გვირილა...
მომენატრე და ერთი შეხედვით,
გული მომიკლა ჩუმმა ტკივილმა.
შენზე ფიქრებით ოცნებებს ვათბობ,
დღეს შენს გარეშე გარეთ ქარია,
არ ვიცი, მინდა თუ არა ახლა
გენატრებოდე, რომ შენც ძალიან.
დრო მიდის ვიცი ერთი შეხედვით,
უერთმანეთოდ დავრჩით მარტონი,
და თუ ოდესმე კვლავ მომიკითხავ,
მელაპარაკო მინდა სხვა ტონით.
ალბათ ოდესმე მოგენატრები,
მოგენატრები?! თუმცა ვინ იცის?!
შენზე ფიქრებში ღამედანათევს,
მავსებს იმედით სიო ივნისის.

თამარ ჯიშკარიანი
14.06.2016.