წამო,წავიდეთ,გავეცალოთ ამ მოწყენილ ქალაქს,
სადაც ხალხის ზიზღი მე გულით დამაქვს,
სადმე წავიდეთ მნიშვნელობაც კი არააქვს,
მთავარია გავეცალოთ ამ მოწყენილ ქალაქს.

წამო,სადმე მთებში ავიდეთ,
თუნდაც ნავით შუა ზღვაში გავიდეთ,
ოღონდ ამ მოწყენილ ქალაქს გავცილდეთ,
სადაც სიმშვიდეა იქით წავიდეთ.

მე გავცილდები ამ ბოღმიან ხალხს,
წავალ და შევუერთდები მთას,
მე ავაშენებ იმ მთაზე სახლს,
შენს გარდა არ წავიყვან არავის სხვას.

მინდა არცივივით გავშალო ფრთები,
და მინდა დავლაშქრო მთები,
მინდა ღრუბლებს მოვკიდო ხელი,
და ვიყვირო,მე მთებში ვკვდები.