მე დავიღალე და ბრძოლისთვის ძალა აღარ მაქვს,
ისევ დაცემის მძიმე დარტყმას ვეღარ გავუძლებ.
ცოტაც მოიცა და ქვეყნიდან მე თვითონ წავალ,
ოღონდ მანამდე ჩემს სულს ცოტა სითბოს ვაჩუქებ.
მე დავიღალე სევდანარევ ღიმილს ვერ ვმალავ,
შენ ხან არც გესმის სევდიან გულს დღეს რა აწუხებს.
მომენატრები მოჩემფერო, მაგრამ მეც წავალ
წავალ და მერე ჩემს თბილ გულს შენ ხატად გაჩუქებ...

ვეღარ ვჩერდები, მე ზეცისკენ გაფრენა მინდა,
უფალი მიცდის, ადგილი აქვს მას ჩემთვის მასთან.
გუშინაც ვნახე მოწყენილი... მომჭკნარი ია,
რომელიც თურმე მობეზრდათ და არავინ არ რწყავს...

ჩუმი 'პოეტესა'