სიცოცხლემ ფრთები შემასხა
ცაში ფრინველად მაქცია
დაბლა ვერაფერს ვხედავდი
მე სულ ბრმად გადამაქცია

მხოლოდ ის ერთი უმანკო
გოგო უბრალო ქალია
ნახშირისფერი თვალები
ძაან უბრალო წყნარია

თავისებური ეშხი აქვს
ვერ ავღწერ არ შემიძლია
არც ძაან ამპარტავანი
სიტყვა უძუნწო ქალია

ჩვენ ერთად კარგად ვიყავით
კარგად ვუგებდით ერთმანეთს
უერთმანეთოდ ცხოვრებას
ვერცერთი ვეღარ ვიტანდით

მაგრამ უეცრად რატომღაც
რამმოხდა დღესაც არვიცი
ქალმა მე ზურგი მაქცია
ცხოვების მონად მაქცია

ახლა რა დამრჩა არვიცი
წამები ჩემი სიცოცხლის
მე წავალ ღრუბლებს გავცდები
სხვა სამყაროში გავჩნდები