უშენობას ვეგუები ვერ,
უშენობა მანადგურებს,მკლავს
მე არ ვიცი რა გრძნობაა ეს
არ ვიცი და ვერცა ვკითხავ სხვას!
ერთი რამე ვიცი მხოლოდ მე
რომ ტყუილად ვინუგეშებ თავს,
უნდა ავდგე და წავიდე დღეს,
თორემ ძაან გვიანდება ხვალ!
უნდა ავდგე და წავიდე დღეს,
უნდა გავყვე გაუკვალავ გზას,
მერე იქნებ მოვერიო მეც
სხვებს კი არა,მხოლოდ ამ ჩემ თავს!
მივადგები გოლიათურ მთებს,
შორიდანვე სალამს ვეტყვი მათ,
გავუყვები მდინარეს და ტბებს;
არაფერი მინდა მეტი სხვა!
არა,ვცდები-მინდა კიდევ მე
ერთი რამე რაც მაწვალებს,მკლავს,
მინდა ერთხელ შემოგხედო შენ,
რომ გავიგო თუ ვინ ხარ ან რა!
ნეტავ მართლაც მოხდებოდეს ეს,
ნეტავ მართლაც გამაგონო ხმა,
მერე ისე ლაღად გავშლი ფრთებს
ისე ლაღად,რომ შევწვდები ცას!