მინდა რომ შუბლზე ნიავად მოგხვდე,
და ტურფა თვალებს წამწამად მოგწყდე
მიწოდე აწი მე შენი მოყმე,
შენი გულისთვის ათასჯერ მოვკვდე,


მარად დაგრჩები ლამაზო ვალში,
მზერით დამჭერი მარჯვენა მხარში,
როგორ გამშვენებს მზისპირზე ლანდში
გიშრის მტევნები მაგ ხვეულ თმაში

მე შეგადარებ ამორძალ გრიგალს,
სულში გრიგალი პანჯარას ხვრიტავს,
მტირალ გოლიათს, წყაროსთან სთვლიმავს
შენზე ნასიზმრი სიზმრები ხიბლავს.

მინდა რომ მდელოს, ვარდად გაგრიო
ოხ დედამიწის ბრუნვა ავრიო,
და უკვდავების წყაროდ გაგციო
სადაც მომწყურდე იქ რომ დაგლიო.

ეს გული ტირის, მკერდზე დაბმული
ბასრი ისრებით ჯვარზე გაკრული,
გონში პიქრები ბილწი ძაკრული
მეწყო სიმებათ შენი დაკრული.

თეთრ ანგელოზო მაღლა ამაღლდი,
დიდრონ ვარსკვლავად ზეცას დამაგრდი
სისხამ დილაზე სხივი დამარტყი
მახინჯ სხეულში ძალა წამართვი.

ქალაქის გზებზე ნასვამი გავალ,
მე შენთვის ვიცი უცხო და სხვა ვარ,
იცოდე სანამ სამოთხეს ახვალ
კარგო შენს გამო ჯოჯოხეთს ჩავალ.

ოხ შენი მზერით გონებას მართმევ,
ჩემში ჩამალულ გოლოათს აღღძნებ,
შენ ჩემო კარგო გიმილს არ მაძლევ
მე კი სამყაროს საჩუქრად გაძლევ.

საფლავზე ვდგავარ, უცხო ნადირად
ბავშვივით ვტირი სახე მაქვს მორცხვი,
და შენი თბილი ბაგის მაგივრად
ცივ მარმარილოს ტუჩებზე გკოცნი.