გულში სისხლად წვეთავს ყველა მოგონება,
სული აივსო ისევ დარდებით,
იმდენად მწვავე არის შეგრძნება,
რომ არასოდეს გამიყუჩდები...
თითქოს მინელდა ტკივილის გრძნობა,
მაგრამ წამიერი აღმოჩნდა შვება.
გული ვეღარ იტევს ამ ძლიერ სევდას
ნეტავ რა იქნება დღეს ან ხვალ?!
ვერა, ვეღარ ვუძლებ, აღარ შემიძლია
სულში ქაოსია, სულში ქაოსია...
უკვე მერამდენედ თავზე დამათენდა,
უკვე მერამდენედ ღამე გამთეთრვია...
ფერი დაეკარგა უკვე ჩემს სამყაროს,
ოდეს ფერადი სულ მთლად გაფერმკრთალდა...
და ისევ წვეთავს სისხლად მოგონება,
სული ივსება ისევ დარდებით...
ნეტავ მერამდენედ თავზე მათენდება?!
ნეტავ მერამდენედ ღამე მითეთრდება?!