ამ ცხოვრებაში მე ვარ სულ მარტო,
ოღონდ ნუ მკითხავ ვერ გეტყვი რატომ.
ამ ცხოვრებაში მე ვარ ეული,
ამიტომ მკვდარია ჩემი სხეული.
მე აღარ ვითვლი წუთებს და წამებს,
რადგან კვლავ შეცვლის ნათელი რამეს.
ჩემი ცხოვრება კვლავაც გრძელდება,
მაგრამ ჩემს ტკივილს სხვა ვერ მიხვდება.
უშენოდ ჩემი გრძნობა გაქრება,
გული კი მარტოდ მარტო დარჩება.
მოგონებები თუ გადარჩება,
ამ მოგონებებს ცრემლი ახლდება.
ყველაფერი კი ასე მთავრდება,
გული უშენოდ დაიტანჯება.
სული ობოლი მარტო დარჩება
და ჩემი გრძნობაც ასე გაქრება.
გაივლის დრო და გაივლის წამი,
როცა მე უკვე ვიქნები მკვდარი.
მე გამიხსენებ სულ ერთი წამით,
შენს თვალს დაფარავს ცრემლი და ნამი.
ჩემი ცხოვრების ყოველი წამი,
შენ გეკუთვნოდა შენთვის ვარ მკვდარი...