მიყვარხარ ნაზად, უჩვეულოდ, ისევ შორიდან..
მოსწყდება ბაგეს.. უსაშველოდ ჩუმი ფიქრები..
შენს საძებნელად მე გადავალ დროში დროიდან..
თუ კი პირობას დამიდებ, რომ ჩემთან იქნები..

შენს საძებნელად გადავლახავ მთებს და ბილიკებს..
არ შევშინდები თუ კი ვიცი, რომ გენატრები..
წიგნში ვინახავ იმ დამჭკნარ და გამხმარ გვირილებს..
იმის იმედით რომ არასდროს არ დამთავრდები..

გულში კვლავ მესმის ჩემი ტანჯვა, ოხვრა, ვედრება,
თუმცა შენამდე ვიცი, კარგო, მაინც შორია..
და რომც დამთავრდე, მოგონება მაინც გრძელდება..
ვიმედოვნებ , რომ ეს ჩემი ნაბიჯი მაინც სწორია..

შენსკენ ვიარო? დამერწმუნე, განა ძნელია..
მხოლოდ იმედი, რომ დამყვება ყველგან კვალდაკვალ..
შენსკენ სავალი ეს უბრალო გზა კი გრძელია..
მე კი ვიჯერებ, რომ მეჩვევი ნელა..თანდათან...

ცოტას დავიცდი.. სანამ მოვალ, კარგო, შენამდე..
მოვალ შორიდან..თუმცა მაინც მოვალ გპირდები..
მინდა, რომ ისევ ჩემს უსაზღვრო გრძნობას ხედავდე..
მინდა იცოდე, თუ კი მოვალ.. შენთან ვიქნები..

მიყვარხარ ნაზად, უჩვეულოდ, ისევ შორიდან..
მოსწყდება ბაგეს.. უსაშველოდ ჩუმი ფიქრები..
შენს საძებნელად მე გადავალ დროში დროიდან..
თუ კი პირობას დამიდებ, რომ ჩემთან იქნები..