სიჩუმე ეხლა ჩაესმის გრძნობებს,
გულში კი დაკარგვის ტკივილი გოდებს...
გაგიშვა?! თავში ტრიალებს კითხვა,
არაო! მინდა პასუხად მითხრა.

სუნთქვა აჩერებს სიჩუმის ჰანგებს,
ვდგები და ფანჯრებზე გადავწევ ფარდებს.
მინდა შევიგრძნო ქარის სინაზე
და ნახე წვეთი ცურავს მინაზე.

სიჩუმე! მხოლოდ ეს ფეთქვა ისმის.
გული კი მხოლოდ შენს ნახვას იცდის.
შენს დანახვამდე ითვლის კვლავ წამებს,
რაც მონატრების სურვილსაც ჰბადებს.

სიჩუმე ფარდად ეშვება ფიქრებს.
და მე კვლავ ტკივილის მორევი მითრევს.
გაგიშვებ ალბათ, ვიცი ასეა...
განა დაკარგვა დიდი ფასია?

სიჩუმე ეხლა ჩაესმის გრძნობებს,
გულში კი დაკარგვის ტკივილი გოდებს.
გაგიშვა?! თავში ტრიალებს კითხვა,
არაო! მინდა პასუხად მითხრა.