სულში მარტოობა ისევ დაწანწალებს
ღამეს უშენობა თეთრად დამჩნევია...
ზოგჯერ ისე მინდა წამით რომ შეგიგრძნო
მზად ვარ მთელი სამყარო მტრად მოვიკიდო...
მაგრამ მაფხიზლებს კვლავ რეალობა
და ვხვდები ოცნება ამაო ხდება...
რამდენი ღამე ფიქრში გავატარე
რამდენჯერ ვცადე ზიზღი წარმომეშვა...
მაგრამ ამაოა ყოველი მცდელობა
ფიქრთა საუფლოში მბრძანებელი ისევ შენ ხარ...
საკუთარ თავთან ვრჩები მარტო და
მიჭირს უარყოფა, უშენოდ ყოფნა...
ვიცი სიგიჟეა გიყვარდეს როცა
იცი მომავალი არა აქვს გრძნობას...