წლებია გრძნობებს გულში ვიმარხავ
ვებრძვი ტკვილებს სხვისთვის უხილავს...
ისე მინდება ზოგჯერ ყვირილიც
ყელში გაჩხერილი ბურთის ამოგდება...
მაგრამ არ გამომდის, სულის კომპლექსია...
სხვას არ დაანახო გრძნობა, სირცხვილია...
შენ ძლიერი ხარ უნდა შეიგნო !!
სხვას დაემსგავსო „გრეხია“ და არ გაბედო...
ისე ჩამებეჭდა ჩვეული ნაბოდვარი
ისევ მომეძალა სევდა უხილავი...
წლობით ნაგროვებმა დარდმაც ამოხეთქა
მიძინებული ვულკანის მსგავსად...
ვგავარ მიტოვებულ ნასახლარს და
ყველა სულიერის თავშესაფარს...