წვიმამ შთამაგონა შენზე დამეწერა
ყოველმა წვეთმა შენზე მეჩურჩულა
ნათლად დამანახა გრძნობა დასამარდა
თითქოს ყველაფერი წარსულს გადაბარგდა...
მაგრამ საყვარელო წვიმა არ ჩერდება
თითქოს სინდის ნამუსს უხვად რომ მიჩეჩავს...
ისევ წვიმა წვეთავს დროდადრო, ხშირად...
გულში მეჟღენთება წვეთ-წვეთად სევდა,
სისხლს მიყინავს და სულს და გულს წამლავს...
უკვე უშენობა უსაშველო გახდა...
იმდენად მიტევს, იმდენად მტანჯავს
ზღვარს გადასული შენი მონატრება...
სასუნთქ ორგანოებს მიწვავს და
უშენო ჰაერის მტკივა ჩასუნთქება...
ნუთუ არასდროს არ დამთავრდება ჩემში ეს გრძნობა?!
არ არსებული სიყვარულის გამოგონება...
კმარა... აღარ მინდა შენზე გაგიჟებულს
უთავმოყვარეო გოგონა მერქვას...
წვიმაც არ ჩერდება...
წვეთავს და წვეთავს...
სიყვარული კი ჩემო სიცოცხლევ
შენდამი არაფრით ქრება...