სადღაც მიკარგულ ქუჩის კუთხეში
თვალი გამექცა ნაცნობ სხეულზე...
წამით გავშეშდი და დაბნეული
ღიმილი უცებ ამოვიკერე...
სულში ქარიშხალი თითქოს ჩამდგარი
ისევ უეცრად ამიბობოქრდა...
მომინდა უცებ მისვლა და კოცნა...
თურმე რა ძლიერ მომნატრებოდა...
ისე მინდოდა მეყვირა, მეთქვა...
სულ ყველაფერი ფეხზე დამეკიდა...
ისე მინდოდა ეს სიამაყეც
სადღაც ჯანდაბაში გადამესროლა...
მაგრამ აღარ ძალმიძს უკვე თავგანწირვა...
უთავმოყვარეო არ მინდა მერქვას...
წამით შეჩეხილ არეულ მზერას...
ღმერთო ვხვდები რომ ვერ ვუძლებ ვერა...
სულთან ჭიდილმა ბოლო მომიღო...
ღმერთო მიშველე...
ამის მეტს უკვე აღარაფერს აღარ გთხოვ...