მარტო ვარ, მარტივი ყოფილა ეს ყოფა,
და ხშირად ვკითხულობ საერთოდ რატომ ვარ?
სანამდეც ძალა და ​ სიცოცხლე მეყოფა,
მარტო ვარ....
ოცნება თუ გაქვსო, მე მკითხეს ამ დილით,
ვუთხარი კი მეთქი, ოღონდაც ძველია,
მარტო ვარ, რადგანაც ასეა ადვილი,
რომ გიყვარს ძნელია...
თუ უფალს არ სთხოვე, წყალობას ვინ მოგცემს,
და მაინც ვკითხულობ, რისთვის და რატომ ვარ?
ისე რა გრძნობები მე დღემდე მაოცებს,
ამიტომ ... მარტო ვარ..
/ნანა მეფარიშვილი/