დილის ექვსია, ცარიელ ფურცელს ისევ ესვრიან ტალახს
შუა ოთახში, მთვრალი ცარიელ თვალებით სინანულს მალავს,
ცარიელ კედლებს თვალს ვერ წყვეტს, ალბათ შფოთის მიზეზიც ახლავს
თითქოს მის თვალებს სრული ბინდისთვის ჩამოაფარეს ფარდა.

როცა მწერალი პერსონაჟებს ქმნის, და მასში მკითხველს უშვებს
რინგს ემსგავსება და წარმოიდგენ რინგის სამკუთხა ფორმებს
ზურმუხტის აზრებს მასში ჩააქსოვ და ზედ ახარჯავ წუთებს
მაგრამ ყოველთვის მწერალს დასაწერად, სულ სხვა ფინალს სთხოვენ.

სწორედ წუხილი უძღვება წერას, და ბედისწერა მას კვეთს
ფიქრი არათუ მას რა სჭირდება, რის დაწერა სურს დამკვეთს,
საბეჭდ მანქანას თითებს უაზროდ ურტყამს თითქოს მუშაობს
სინამდვილეში, გულს რაც აგიჟებს, რად ხარჯავს ერთ მუჭა ოფლს.

ისევ ოთახში, და მაგიდაზე მდგარ მანქანაზე ფიქრობს
წერას კი შეძლებს, მაგრამ სიტყვები არ იქნებოდა მისი
ცისფერ ალს სუნთქავს, და უსასრულო ირგვლივ სიჩუმე მეფობს,
შემოქმედება სანახაობის საგნად უქციეს, ესმის.

შესაბამისად მისი სიტყვები სიყალბეს და ფარსს გრძნობენ,
სიმართლის წყურვილს ვერსად ახედებს, უჩინარდება, კვდება
მწერალს სხვა ფინალს სთხოვენ, დასასრულს მუდმივად კარნახობენ
ჟინი კაცისა, შექმნას ახალი, უგზო-უკვალოდ ქრება.

სულს უკაწრავენ, სიგიჟეს შთანთქავს, არავის მოსწონს როგორც ასრულებს
აბუნტებულთა რიცხვი დიდია, ისინი მწერალს სხვა ფინალს სთხოვენ,
ოცნების ჩვევებს, გულში ფენს მუდამ, ტანჯავს სიცოცხლე და სურს დასრულდეს
მისი სიტყვები, გადმოტანილი, ფურცელთ სიყალბეს ნამდვილად გრძნობენ.

თავს რაღას ერჩის, მისი ნაწილი ქარს გაატანეს შორს
არავინ ადგენს ამ ცხოვრებაში, ვის რას არგებენ როლს,
შემოქმედს თავთან მუდმივი ბრძოლით, მთვრალს ან სიგიჟით სპობენ,
რადგან ყოველდღე კარნახობენ, და სულ სხვა ფინალს სთხოვენ.
ე.მ.

პ.ს.
მოდი ამ ლექსით მწერლების სადღეგრძელო შევსვათ... ხოდა მკითხველებს კი მოგმართოთ, ნუ მოსთხოვთ იმის შეცვლას, რაც ჩაფიქრებული აქვთ და ნუ გადაახვევინებთ. უბრალოდ დატკბით, როგორც ჩაიფიქრა და როგორც წერს მწერალი. გინდ აქ. გინდ ეს უკვე ცნობილი მწერალი იყოს, რომლის დასასრულიც არ მოგეწონათ და თქვენ ალტერნატიულს ფიქრობთ, როგორ ჯობდა დასრულებულიყო. პირველ რიგში მწერალმა უკეთ იცის როგორ დაასრულოს, თქვენ მხოლოდ ის დაგრჩენიათ, წაიკითხოთ და შეაფასოთ, ან აღფრთოვანდეთ, ან კი გვერდზე მოისროლოთ, ეს უკვე ინდივიდუალურია, ვის როგორ.