როცა წვიმით დასველებულს
მოგადგება თვალზე ცრემლი
მაშინ ხვდები, რომ ის ბიჭი
აღარ არის შენი.

როცა გული სავსე არის
დარდით, სევდით და ნაეღველით
მაშინ დგება სწორედ ჟამი:
რაღაც ჩუმი, თანაც ძველი.

გაიღვიძებს რა შენ გულში
ის მიზნები დასახული
სწორედ ამ დროს შემოადგავს
ფეხს შენ გულში გაზაფხული

დაავიწყდა გულს ნაღველი ,
ახლა უნდა გაიღიმოს:
მაგრამ თვალწინ ის ბიჭი დგას
ვინც უნდა, რომ დაივიწყოს.

სადაც გინდა დაიკარგე
ტყეში, ზღვაში ან უფსკრულში
მაინც გძებნის არ დაგტოვებს
ის თავხედი სიყვარული

***
მეგობრებო პირველი ლექსია და შემიფასეთ. ძალიან მკაცრებიი ნუ იქნებით. <3 <3