ფიქრებში დამჩემდი ნისლიან სისხამზე,
სიზმრებშიც გეძებე ღრუბელთა თაღებში,
ტუჩის კუთხეში გაკრთა სინანული,
მომწყინდა წარსულის ტკივილზე თარეში.
მაგრამ ვერ ვერევი ფიქრთა ქარტეხილებს,
ტკივილის ფერი გახდა ღამეც შავნაბადა,
გულთან ისევ სახლობს იმედი გადარჩენის,
გულთან ისევ შენზე ფიქრი დაბანაკდა..
შუბლის დასასრულთან შენი დავიწყების
მცდელობების ნიშნად ჭაღარამ გამიღიმა,
ნაოჭიც დავითვალე, სულ რაღაც სამი ცალი,
სამი წლის სამ ჯილდოს ვუღიმი სარკიდან....
ამ უცნაური დღის დასაწყისს მოდი დავთვრები,
ვისკს ვეცეკვები ნაბიჯარეულ, ჩემებურ ტანგოს,
დავთვრები, მინდა უშენობა ვიგლოვო მარტში,
აპრილს დავხვდე და არ გაგიხსენებ მერე არასდროს,
ჯანდაბას მერე ჩემი წილი იასამანი,
მარტი წაიღებს შენს სახებას ჩემი მზერიდან
დაველოდები გადაფურჩქვნას ატმის კვირტების,
ატმის ყვავილებს შევიყვარებ უკვე დღეიდან!!!!!!!!!!!