როცა დილა გათენდება, გულში ცეცხლი აენთება!
ბოროტება გამეფდება, უშენობა არ მნებდება.
სიმარტოვეს ვერ ვშორდები ან თვითონ მან არ მშორდება
გული ტეხვით მთიდან კვლავაც გუნდასავით დაგორდება
აფეთქდება წამში სული დამარცხდება რწფელი გული
დაიწვება სხეული და აორთქლდება სიყვარული
მე თუ შენთან დავმარცხდები არ მეღირსოს განთიადი
მაგრამ ვერაფრით ვერ ვმარცხდები ვერ მერევა წყვდიადი
სიბნელის მე არ მეშინია მე მეშინია უშენობის
დედამიწა კვლავ განიცდის შიშს თითქოს უჩვენობის.
უჩვენობა მისთვის ზიანია რადგან ვთესავდით იას ვარდებს
ია ვარდი მიწას თითქოს ღიმილს ბადებს
ამიტომაც ჩვენს სხეულებს მიწა თითქოს ვერ იბარებს
არ იბარებს სიკვდილიც არ გვიღებს კარებს,
მზემაც აღარ მიანათა სხივები თითქოს მთვარეს
რადგან უჩვენობა არსად არვის, არვის არახარებს.
და მარად ვიტყვი მაგათ დედაც ვისაც უჩვენობა გაახარებს.