და ჩემს მაისურს ისევ შენი სურნელი ასდის,
ახლა ისე მსურს "გემრიელად" გულში ჩამიკრა,
რომ არ მეხები ჩემს ბაგეებს ფერიც კი გასდის,
თუ არ გიყვარვარ,გეხვეწები...
ახლა არ მითხრა.

ამ წამს ვხვდები რომ,საზღვრებს უკვე საკმაოდ გავცდი.
არაფერი თქვა,ძალიან გთხოვ...
არაფერი თქვა!
გემუდარები ამ ჩემს სიტყვებს ბოლომდე ჩაწვდი,
სანამ ყველაფერს წაიკითხავ იქნებ მეფიქრა...

ჰო!მე მივდივარ საიქიოს...
კართან დაგხვდები.
როცა სიცოცხლეს დაასრულებ
როცა შენი გზა...
ჩემს თეთრ ბილიკებს გამოყვები
თეთრი ფანქრებით.
და ისევ ისე ძველებურად გულში ჩაგიკრავ.

თქვენის ნებართვით ცრემლს დავმალავ ჩემი თვალებით,
მერვე ფერს ვირჩევ,ცისარტყელას შვიდი ფერიდან,
სულ ახლა,როცა უშენობა სხეულში დაძრწის,
სამამდე დათვლაც არ დამჭირდა
მე გაფრენიდან...

დღეს ჩემს მაისურს ისევ შენი სურნელი ასდის...
და მე ისევ მსურს შენ ეს გიჟი გულში ჩამიკრა...
მე დიდი ხანი დავეძებდი სიყვარულს ნამდვილს,
ჰოდა სულ ბოლოს მომასწავლა ყველამ შენი გზა...