მე თუ კალამს გადამაჩვევ
შენც შეწყვიტე მაშინ სუნთქვა
გამოწკიპულ საროჩკებში
მაინც რჩები ისევ მუქთა

შენ თუ ფიქრობ ფულით მჯობნი
მოდი მაშინ სხვა გზა ნახე
წადი ისევ ვაგზლისაკენ
მე მაინც არ დამენახე

ორი გროშით თავში გიქრით
ნუთუ ასე დაეცით?
და ყოველი კარგი გრძნობა
დაბალ ფასად გაეცით

დასცინიხართ ამ საწყალ ხალხს
ვინც ფულებით ვერ ერთობა
არაუშავს ამ სიცილში
დაგეშლებათ ეგ ოცნება

უბრალოებას ნუ კარგავთ
სამარადისო განძია
ამ ლექს რომ წაიკითხავთ
ვიცი იტყვით რომ ბანძია

მე შვებას მაძლევს სტრიქონი
რასაც თქვენ ვეღარ განიცდით
კვლავ ვივლი ასე უფულო
მუდამ ჩემ კალმით ღარიბით

მე თუ კიბის ქვეშ ვიცხოვრებ
ჩემი ლექსები გამათბობს
და ისევ უცვლელი განრიგით
ეს ცუდი ჭაჭა დამათრობს

მენდე ლექსშია სიცოცხლე
თავისუფლება სულისა
აი ესაა სიცოცხლე
შვება ამ ჩემი გულისა