გაჟონილ სიკვდილს !
მე გეფერები, ჭკუიდან გშლის ჩემი ხელები, გპირდები, შენ ვერ დაივიწყებ წარსულს და ნამყოფს, ველური ჟინით დაულაგე სხეულს ფერები, დავტრიალდები და ვიპოვნი სამყაროს გამყოფს. უწყვეტი ვნებით ვეკონები შენ ღაწვებს ეულს, ფიქრით კი წამით მახსენდება შურისძიება, დავიკლაკნები, ხელებით კი ვიხოკავ სხეულს, იქნებ შევწყვიტო დავამთავრო ძველის ძიება. ძალა არ მყოფნის, თუმც საიდანღაც ვპოულობ სავალს, ბაგეებს შენი კოცნის კვალი ატყვია ისევ, ჭრაჭუნა კარებს შევაღებ და ჩვენს სახლშია ავალ, შურისძიებავ რა ახლოს ხარ, ხელს ტანზე ვისმევ.. სარკის წინ წამით ვტოკდები და გული მიკვდება, თვალით ჩამქრალ და გამოწურულ სხეულს რომ ვხედავ, ბედნიერების დაბრუნების სურვილი მიპყრობს, მაგრამ კარგზე ფიქრს ვერაფრით ვძლევ, ვერაფრით ვბედავ. კარს ვაჯახუნებ, შეშლილი სახით მოვრბივარ შენთან მინდა გატკინო, ისე როგორც უწინ მტკიოდა თვალს ვერ მისწორებ, რადგან გრცხვენია, წამსაც ვერ ბედავ ახლა ოთახში ნაწამები სული კიოდა იქნებ დრო დადგა ყველამ აგოს პასუხი თვისზე, და დრომ განაგოს ახლა თუ კი რამე მოხდება, ნუ დაიჯერებ შეცოდებას ქალის მისირზე, უფერ ღაწვებზე შებღალული ცრემლი ხოხდება.. გაუსაძლისი გახდა ატანა დარჩენილ დღეთა, გაშლილი ფართოდ, აფეთქებულ ატმის კვირტივით ჩემთავს ვეღარ ვცნობ, მეცოდება ვერაფერს ვავნებ .. გულში ხომ ჩუმად იმ ბედნიერ წარსულს მივტირი. ბოლოს მოვუღებ, კბილებში ვცრი და თმებს ვიჩეჩავ, არა, რას ვამბობ.. ვერაფრით ვარ სიტყვის თავდები, ჩემში ორი მე კინკლაობს და ერთმანეთს ამხობს, ასე არ მინდა, ღმერთო, ნუღარ დავიბადები! გარეთ გავრბივარ და მთელი ძალით ვეხვევით თქეშში.. ისევ იჭექეს მოგუდულმა ზეცის მჭიდებმა , მე ტირილამდე გევედრები შემოდი ჩემში, შენი შეხება ყველაფერზე მეტად მჭირდება.. ტკივილს ვეღარ ვგრძნობ თუმც მედება ფეხებზე სითხე, ფერებს ვერ ვარჩევ, მაგრამ ვხვდები წააგავს მელანს, მე ვიბრძვი მაგრამ ჩემს ზურგს ვხვდები რაც ხდება.. ფერთა გამაში გაჟონილი სიკვდილი ელავს. გარიჟრაჟს კუბოს მიასვენებს ექიმი კართან , ტკივილნარევი თვალებით უმზერს ცხრამეტი წლისას, ბიჭი კი სასმელს ეტანება ველურად ბართან, ნელ-ნელა სვამს, მკვლელ სადღეგრძელოს - სიყვარულისას. აწ უკვე ფერი დაეკარგა ირგვლივ ყველაფერს.. მკერდში უჭერს და გაუსაძლისი ხდება ტკივილი, ვერიმჩნევს ირგვლივ შესახედად ვერცერთ-ვერაფერს.. არემარეს კვეთს შუახნის ქალის მწარე კივილი! სულმოუთქმელად ველოდები თქვენს შეფასებებს! <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.