ირგვლივ სიშავეა,
მგუდავს...
გული საგულეში
შფოთავს...
ვიცი სიგიჟეა როცა
ღიმილს იკერავ და
გტკივა...
ირგვლივ სიბნელეა,
ხედავ?
მე კი აღარაფრის მჯერა...
იცი უღმერთობა მტანჯავს...
საშველს ვერსაიდან ვხედავ...
უკვე ხმა ჩამწყდარი კვნესა
სულის კუნჭულიდან კრთთება...
გესმის?
მუნჯი ვარ და ვყვირი...
უკვე ყველაფერი მტკივა...
ირგვლივ სიშავეა
იცი?
მე კი სინათლეში მინდა...
მინდა რომ აღმოვჩნდე ღმერთთან...
მინდა მაპატიოს რყევა...
მორჩა ყველაფერი ქრება...
ალბათ სულ ცოტაც და
ღმერთთან
მიმიჩენენ კერას...
უკვე ამბიცია არ მაქვს...
მასთან მისასვლელი პირი
თავად გავისვარე ალბათ...
თუმცა უძღები ვარ შვილი...
მინდა მაპატიოს რყევა...
მე ხომ ჯოჯოხეთის შიში
უკვე რახანია თან მაქვს...
ვიცი უღმერთობა მტანჯავს...
რწმენა შერყეული ვკვდები...
მაგრამ მომიტევოს მინდა...
მე ხომ უძღები ვარ შვილი...