ახლა, დღეს ღამე ისევ გაწვიმდა
ზეცა რატომღაც ისევ ატირდა
წვიმის წვეთების ხშირმა ხმაურმა
ლექსის წერის დრო უმალ მაუწყა
წვიმის წვეთების ამ წკაპაწკუპმა
ოჰ, ბევრ რამეზე მე დამაფიქრა
და მე რატომღაც ამ წყლის შხაპუნმა
მაშინ მომკლა ვით, მოღალატე რა
ღამეს ვათენებ ლექსების წერით
იმ საოცარზე დიდი ფიქრებით
იმ სიყვარულზე დიდი ოცნებით
იმ სიხარულზე დიდი თხოვნებით
გაგიკვირდებათ და არვინ მიყვარს
ამ ლექსს მე ვუძღვნი მხოლოდ ჩემს მუზას
ლექსების წერით შეპყრობილი ვარ
და მას შევნატრი შეუცვლელს მუდამ